اخیرا به فردی که زندگی اش پر از آرامش کامل بود برخورد کردم.احتیاج به کامل تر بودن و میل به داشتن آرامش در برخورد با دیگران باید هدف ما باشد.به هر حال می باید با داشتن و یا ضمیمه کردن بعضی از عادات خود،خودمان را بهتر از آنچه هستیم مجهز کنیم و تا میشود جنگ و دعوا را از خود دور کنیم.
به جای راضی بودن و سپاس گزار بودن از آنچه که داریم باید افکار خود را روی نواقصی که داریم متمرکز کنیم و بکوشیم تا آن ها را ازبین ببریم.وقتی روی نواقص اصرار میکنیم طبعا آدمی ناراحت و شاکی هستیم.به هر حال این مربوط به خود ما میشود.یک قفسه نامرتب،یک خراش کوچک روی اتومبیل مان،به دنبال این که وزن خود را کم کنیم؛اگر به چیز هایی نظیر این موارد تکیه کنیم باعث میشود که ما از هدفی که درپیش داریم دور شویم و از حرکت به سوی بهتر بهتر شدن باز بمانیم،در حالی که باید درک کنیم که راه های بهتری در پیش است.
بهترین راه حل برای وقتی که خود را در بند عادت دیرینه،یعنی ین فکر که اصرار داشته باشیم غیر از آنچه که هستیم باشیم این است که به آرامی به یاد بی آوریم که زندگی ما از هرجهت درست است،چون راه کامل بودن خود را از همه جهت و در همه زمینه ها شروع کردیم.
در این مقاله یاد میگیرید که مهربان و محکم باشید!
